Terwijl het emancipatieproces maar langzaam verder komt, groeit het idee dat vrouwen idee als solidariteit weer op moeten pakken. Op de academische conferentie “Evil, Women and the Feminine”, die op 13 tot 15 mei in Warschau plaatsvond, ontstond in de pauzes een discussie over Sisterhood.

“Menselijkheid, een menselijke blik, dat is wat er vooralsnog mist. Niet alleen in het probleem, maar vaak genoeg ook in de zoektocht naar een oplossing.” Marian Donner tijdens de talkshowExact 11 maanden na het LOVER-debat over de positie van sekswerkers in Nederland besteedt ook WOMEN Inc aandacht aan de actuele politieke ontwikkelingen omtrent sekswerkerrechten.

Op 19 mei 2011 werd in het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen te Brussel de haalbaarheidsstudie naar het oprichten van een Belgische master in genderstudies  gepresenteerd. Deze studie werd aangevraagd door Joëlle Milquet, federaal minister van Werk en van Gelijke kansen, en uitgevoerd door het vakkundige team van Sophia, het Belgische coördinatienetwerk voor vrouwenstudies. De redenen hiervoor zijn overduidelijk: de sociale, wetenschappelijke en politieke relevantie van gender en genderstudies kunnen vandaag de dag nog nauwelijks betwist worden; net zoals in Nederland woedt het maatschappelijke debat rond genderkwesties in België in alle hevigheid. Zo concludeerde het Instituut voor gelijkheid van vrouwen en mannen onlangs dat de loonkloof tussen mannen en vrouwen nog steeds schrikbarend hoog is, en terwijl België doorgaans een gedecideerd politiek beleid van gender mainstreaming kent, publiceerde de Raad van State begin mei toch een erg kritische nota ten aanzien van de invoering van quota om meer vrouwen te laten doorstromen in topposities in het bedrijfsleven.

Can I Come By? is het debuut album van de Nederlandse Lea Kliphuis. Voor ze haar album opnam, vertrok ze in 2009 voor zes weken naar de Verenigde Statenen bezocht New Orleans, Nashville, Memphis en New York. Hier speelde ze in kroegen en bars, dé manier om de muzikale sfeer van deze steden op te snuiven. Op die manier kon ze zich blootstellen aan dezelfde invloeden als haar grote voorbeelden Johnny Cash en Bruce Springsteen. Dit zijn verrassende voorbeelden voor een vrouwelijke singer-songwriter.

Toen Aletta, Instituut voor Vrouwengeschiedenis, afgelopen dinsdag het project FRAGEN lanceerde, bleek dat het feminisme allesbehalve passé is. Feministen uit drie generaties waren bij elkaar gekomen om de betekenis van spraakmakende teksten uit het verleden te bespreken en te vieren dat die zichtbaar in ons midden blijven. Het was vooral een feest van herkenning, over allerlei grenzen heen.

Begin jaren ’90 werd de Amerikaanse filmregisseur Gregg Araki gelanceerd als de maker van New Queer Cinema. Centraal in zijn films staan vaak jonge mensen die nog niet helemaal weten wat ze willen en wat ze zijn – of juist weer heel erg wél – en door het verhaal heen lopen als een stel opgefokte wolven. Films van Araki zijn vaak kleurrijk op het fluorescerende af met daar doorheen flink wat shoegazer muziek. Heteroseksualiteit bestaat praktisch niet in zijn films, alles wat zich daarbuiten begeeft wel. Het is jammer dat deze week zijn meest recente film Kaboom (2010) uit de bioscoop is verdwenen, maar gelukkig weet elke filmfanaat wel een andere manier om aan Araki’s films te komen en bovendien komt Kaboom binnenkort ook op DVD uit. Tijd voor een kleine Araki-handleiding voor beginners!

Begin juni dit jaar vindt in De Balie het eerste TranScreen Filmfestival plaats. TranScreen presenteert zich nadrukkelijk als voortzetting van het Nederlandse Transgender Filmfestival, dat in het eerste decennium van de 21ste eeuw tweejaarlijks werd georganiseerd door Kam Wai Kui. LOVER sprak met Jiro Ghianni, een van de organisatoren van TranScreen, over visie, dilemma’s en toekomst van transgender cinema.

Op 24 januari 2011 had een woordvoerder van de politie in Toronto de euvele moed om publiekelijk te beweren dat “vrouwen zouden moeten vermijden zich als een slet te kleden om te voorkomen dat zij slachtoffer van verkrachting worden.” Daarmee legitimeert hij de nog altijd levende mythe dat vrouwen door hun presentatie zelf verantwoordelijk zijn voor het seksuele geweld dat hen overkomt. Terecht heeft deze uitlating de woede en verontwaardiging van vrouwen gewekt. Beginnend met de inmiddels legendarische Toronto SlutWalk (3 april 2011) waait er een storm van protest door de westerse wereld. Ook Amsterdam krijgt een eigen SlutWalk.

Ook nu nog kopen Westerse bedrijven andermans land op voor eigen gewin. Dit neo-imperialisme legt beslag op het bestaan van kleine boeren, voor wie er weinig anders op zit dan naar de fabriek te trekken. Ook de fabriek produceert voor de westerse markt, maar in plaats van rijst en soja, gaat het hier

Vrouwen hebben traditiegetrouw een zware tijd in horrorfilms en het publiek is gewend geraakt aan de talloze clichés: een naakte dame die wordt vermoord terwijl ze onder de douche staat; een jongedame wordt opengeritst nadat ze seks heeft gehad; een meisje wordt verkracht en daarna gewurgd. De dader is een man en zij functioneert als willoos slachtoffer. Hoewel hier ook uitzonderingen op bestaan – met misschien als beste voorbeeld Christie uit Clive Barker’s Hellraiser (1987) die in haar eentje de strijd aangaat met helse demonen – bevatten standaard horrorfilms nu eenmaal ook standaard beelden, die er vaak een nare seksuele moraal op nahouden. Maagden zijn goed, neukende vrouwen zijn slecht – waarbij die laatst genoemde groep dood moet.

De wachtlijst voor een behandeling tot geslachtsverandering bij VU medisch centrum loopt al snel op tot enkele jaren. Voor Transgender Netwerk Nederland reden om bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg een bundeling van klachten aan te bieden. Hoe komt de wachtlijst zo lang en zijn er oplossingen voor?

Een bonte mengeling van zakenvrouwen verzamelt zich ter gelegenheid van de achtste maartviering op het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie. Hoge hakken klikklakken naast sneakers, zorgvuldig geschikte decolletés staan gezusterlijk naast casual shirtjes, en pantalons in stemmig grijs ontmoeten jurken in uitbundige kleuren.