Calorieloos genieten

insite

Marije Janssen • 1 dec 2010

Het internet biedt ruimte aan duizenden en duizenden receptensites. Iedere zichzelf respecterende hobbykok heeft wel een eigen plekje bemachtigd om favoriete gerechten online te delen. Of dat nu via het zeer populaire digitale kookschrift van Albert Heijn is of met een op de zolderkamer zelf vormgegeven website. Keuze te over. Maar waar zijn de echt spannende projecten te vinden die verder gaan dan ‘mijn favoriete recept’ of ‘de perfecte bereiding van oma’s tomatensoep’?

In Nederland houdt kunstenaar en designer Debra Solomon een ‘culiblog’ bij www.culiblog.com. Een persoonlijk blog, zonder het gebruikelijke dagboekgevoel, waar Solomon met de gecombineerde ogen van een designer, kunstenaars en gepassioneerd voedselliefhebber kijkt naar het eten van alledag. Maar ook schrijft ze over de eetculturen over de hele wereld, eten als cultuur op zich en de omstandigheden waarin ons voedsel heden ten dage groeit en bloeit. Het heeft ook een hoog Do It Yourself-gehalte (veel prachtige foto’s van het eten dat ze kweekt in haar eigen tuin) zonder kneuterig te worden. Ze weet actuele onderwerpen als duurzaamheid en bewustzijn over de herkomst van eten op een prettige en esthetische manier onder de aandacht te brengen.

De Canadese blogster Nicolla Twilley onderzoekt de eetcultuur aan de hand van geografie op www.ediblegeography.com. Zo beschrijft ze de invloed van geografische mobiliteit op de manier waarop we eten en besteedt ze aandacht aan projecten als ‘Eating the street’ – een groot, internationaal opgezet project waarin mensen op zoek gaan naar de oorsprong van datgene wat ze op straat aan eten kunnen kopen. Door te praten met de producenten wordt duidelijk hoe grote invloed geografische ontwikkelingen en socio-economische factoren hebben op ons eetgedrag. Ook aan te raden is haar blog over een recent werk van de Nederlandse kunstenares Esther Polak omtrent de melkproductie in Nigeria (Nomadic Milk).

Een heel andere insteek heeft de site The Feminist Kitchen (thefeministkitchen.wordpress.com). Hier wordt aandacht besteed aan hoe voedsel in diverse media gepresenteerd wordt. De blogbijdragen van de Amerikaanse Addie Broyles variëren van een verkenning van de relatie van kookboeken uit de tijd van Het kleine huis op de prairie met het negentiende-eeuws feminisme tot een uitgebreide recensie van de film Eat, Pray, Love (waarin de auteur de rake constatering maakt dat het tonen van een vrouw die zonder schuldgevoel geniet van eten een unicum is, zeker in Amerikaanse blockbuster films).

De politieke boodschap van eten met een duidelijk feministische insteek is terug te vinden op (www.oh-hells-nah.blogspot.com). Met veel humor schrijft de naamloze auteur over de betekenis van eten in Sex and the City, een serie ‘she loves to hate’. Mede omdat de hoofdrolspeelsters zo vaak in restaurants te vinden zijn, maar nauwelijks lijken te worstelen met hun gewicht. Daarnaast linkt ze haar eigen eetervaringen aan de culturele geschiedenis van de Verenigde Staten. De Vietnamese Pho die ze eet, of de Cubaanse snacks die ze bereid, is een opstap voor een uitgebreide verhandeling over maatschappelijke ongelijkheid en het Amerikaans oorlogsverleden. Op een fijne wijze combineert ze lichtvoetige stukken over eten, gerechten en favoriete restaurants met een feministisch activistische blik op het dagelijks bestaan.

De vrouwen die achter het Britse Gastronomista (www.gastronomista.com) zitten, houden zich minder bezig met politiek maar besteden aandacht aan alles wat maar met eten te maken heeft. Hun onderschrift is ‘Eat like a girl’, waarvan ik niet per se weet of dat nou een aanrader of een afknapper is. Soms is het truttigheidsgehalte wel erg hoog, maar het collectief vrouwen schrijft op andere momenten uitgebreid en met gevoel voor humor over kunst en eten.

Kunst en eten komen ook samen op de enorme flickr-pool aan foto’s die mensen soms dagelijks van hun eigen voedsel nemen: www.flickr.com/groups/i_ate_this. Uiteenlopend in stijl, uitvoering, kwaliteit en creatief gehalte heeft deze hoeveelheid foto’s een verslavende werking. Je blijft doorklikken om toch nog even te kijken wat een bepaald persoon vandaag heeft gegeten, gisteren, met kerst of juist op jouw verjaardag.

Genieten van voedsel zonder te eten kan dus gemakkelijk op het internet. Ons dagelijks brood biedt brandstof voor zoveel meer dan alleen ons lichaam.

beeld: cc Emily